Ишкхоро дар вучудам дафн кард

Ишкхоро дар вучудам дафн кард
Тоатамро дар сучудам дафн кард

Ин хамон иблиси одамруй буд,
Будахоро дар набудам дафн кард

Лаззати ангезаро дар ман бикушт
Он чахоне ки кушудам, дафн кард.

Бо хама найранги хамчун анкабут
Шавкро дар тору пудам дафн кард

Ох аз ин навхочаи бе хуввият
Шодихоро дар сурудам дафн кард

Чун хуруси бемахал фарёд кард
Субхро дар шоми дудам дафн кард

Хайрати ойина дар у пора шуд
Сайкале ки ру намудам, дафн кард

(Ғазалгунае дар ҳузури Мавлоно)

 

Вақти гул асту куҳу саҳро хуш аст
Лабшакареву лаби дарё хуш аст

Соқи майи соф ба соғар бирехт
Хурдани он софи мусаффо хуш аст

Акси рухаш дар қадаҳам ханда кард
К аз карамаш бодаи ҳамро хуш аст

Ошиқи у ёди дигар кай кунад
Ёр чу яктост, ба якто хуш аст

Ишқ саропои диламро гирифт
Ин дили мо бе сару бе по хуш аст

Руҳи маро суи биёбон мабар
Дар бари ту, дар лаби дарё хуш аст

 

Чандин гуле дар ин баҳор …

Имшаб дилам гум кардааст дар ҷодаҳо роҳи ғазал
Оташ ба гардун мезанад аз синаам оҳи ғазал

Ҳамдарди ман буда ғазал, ҳам дарди ман буда ғазал
Оҳ ин мабодо бишнавам астағфируллоҳи ғазал

Ин шаб магар дар куйи ман нури саҳаргаҳ дидааст
Пайдову пинҳон мекунад манро ба ҳамроҳи ғазал

Як шаҳпарак ҳамроҳи ман дар ин шаби бехобиҳо
*Киш* гуямаш пар мекашад суям чу арвоҳи ғазал

Чандин гуле дар ин баҳор чун дар хазон пар пар шуданд
Ман аз ғаму андуҳашон рафтам ба даргоҳи ғазал

Боз ин шаби бехбиҳо ҳамчун қиёмат шуд дароз
Юсуф шудам худро задам бар хилвати чоҳи ғазал

Рафтам суроғи Мавлавӣ, бо Саъди ҳам пайке задам
Аз худ худе ангоштам дар Каҳкашон шоҳи ғазал

Як пашша омад ногаҳон аз панҷара бар хонаам
Виз-визкунон гуфто ба ман: ҳарфат ҳама коҳи ғазал

9.04.2013 Соати 03 — 15

Дар мотами Гито Тоҷбахш، шоираи ҷавонмарги эронӣ

در ماتم گتا تاج‌بخش ،شاعره جوانمرگ ایرانی

Дилам ҳавои гиря дораду ба дида об нест
Бале, ки дар кавири сухта ба ҷуз сароб нест
Канори Сир нишастаам ки оби ҳасраташ диҳам
Садои гиря ҳасту лек ба руи об ҳубоб нест
Гуле хазон шуда дар ин баҳори сабзи гулфишон
Ки сарву коҷро дигар маҷоли изтироб нест
Гуноҳи у чӣ буд, ки фасли гулфишони боғро
Дигар хаёли мустаҳаб, мубоҳ ва ё … савоб нест?
Ман он савори захмиам, ки лаҳзаҳои вопасин
Ба каф, даҳон ва захми хунчакон, ба чуз туроб нест
Дигар маро на мастиву на дилхушӣ, ки баъд аз ин
Сабуи зиндагониро шароб нест, шароб нест

دلم هوای گریه دارد و به دیده آب نیست
بلی ، که در كویر سوخته به جز سراب نیست

كنار «سیر»* نشسته ام که آب حسرتش دهم
صدای گریه هست و لیك به رو ی آب حباب نیست

گلی خزان شده در این بهار سبز گلفشان
كه سرو و کاج را د‌گر مجال اضطراب نیست

گناه و چه بود ، که فصل گلفشان باغرا
د‌گر خیال مستحب ،مباح و یا ..ثواب نیست؟

من آن سوار زخمی ام که لحظه های واپسین
به کف،دهان و زخم خونچکان، به جز تراب نیست

د‌گر مرا نه مستی و نه دلخوشی ، که بعد از ان
صبوی زندگانی را شراب نیست ،شراب نیست

*رود سیهون در خجند

Абас набуд (ислох)

Чй рузхо гузаштааст
Ки аклро нафас набуд
Парандаи сабурй дар кафас набуд
Маро ба чуз надидани худам хавас набуд
Барои пилки нахси дидаам
Ба хирмане губори хас набуд

Чй рузхо, чй рузхо
Ба руйи теги му давидаам
Ба куллахои изтиробу иштиёки дил расидаам
Зи боли абрхо гирифтаам
Ва домани пур аз сароби сояро кашидаам
Ки дар рикоби корвони рохиён танини нолаи чарас набуд

Чй рузхо, чй рузхо
Ки хам шудам ба зери бори зиндагй
Чу мучриме шитофтам ба суи дори зиндагй
Зи худ рахо шудам чу бод
Ман аз фишори зиндагй
Ки лоуболу бепанох мисли ман магас набуд

Чй рузхо, чй рузхо
Надида будаам набуди бударо
Дари зи лутфу мехрубонию сафо кушударо
Нигохи гарми гусса аз дилам зудударо
Насими гарди гам зи суратам рабударо
Ва ёфтам
ки он хама дуо абас набуд!

Чат

Ту он тараф
Канори руди Сир
Ва ман
Дар ин тараф
Даруни як утоки кучаке ба мулки ориён
Ба банди вожахои ноби Ту асир,
Нишастаем.

Ту мекуни «клик»
Садои «тик»
Ва руи сафха вожаи «салом»
Аз ин тараф «клик»
Ва мефиристамат паём,
Ва бо садои «муз»,
Ки хамрадифи сози калби мост,
Сукутро шикастаем.

Кунун
Ки «чат» шуда
Макони хилвате барои мо
Ману ту бо таноби вожахо
Ва рафту омади шитоби вожахо,
Нахи мухаббати мачозй бастаем.

Агарчй байни мову ту
Кух асту дашту даррахо,
Ва марзу арзи беканор
Ва рудхои бекарор
Вале ба рохатй ба хам расидаем,
Тамоми бурчу бораро шикастаем.

Дар ин чахони булъачаб,
Ки дури дур аз манй,
Вале нишастайи канори ман
Ва дар хазони лахзахо
Шукуфта чун бахори ман.
Ки баъд аз ин
Ману ту як танем:
Гахе «Ту»ем, гахе «Ман»ем,
Рахимием, Хучастаем

Тараннуми бахор

Ту нагу, ки дур шудй аз ман
На!
Ҳамон гуна ки дар худат истодайи
Ту низ дар манй
Ва ман туро
Чу соя…
На!
Чу чон ҳамеша дар вучуди ташнаам
Дар ин сароби зиндагй
Нигоҳ доштаам
Ки дар кавири ноумедиҳо
Умеди рустани дубораам шавй
Ва атри хандаҳои ту
Тараннуми баҳор дар вучуди ман
Дар ин хазони зиндагй шавад

Дафтари шеърам

Дафтари шеърам парешони ту шуд,
Сафҳа — сафҳа моту ҳайрони ту шуд
Байтҳоям сояе аз зулфи ту
Хомаам ойинагардони ту шуд.
Омадиву ин вучуди хастаам,
Чойи пойи амру фармони ту шуд.
Хонаам шуд гулшане аз мақдамат,
Ҳастиам мафҳуми имони ту шуд.
Сарнавишти ту сиришти ишқи ман,
Ишқи ман дар банди зиндони ту шуд.
Бусаам дар роҳи чашмат ланг шуд,
Ҳасрати ман оҳи пинҳони ту шуд.
Ин ғазал гуфтам, ки шояд хониаш,
Ашки талхе садди чашмони ту шуд.

Руди хушк

Аз катрахои об
Дар растахези абр
Як руди хушк
Аз осмони ташна чорй шуд
Дар мавчи куххо бахман нухуфта буд

В-ин руди хушк чун
Бар куххо расид
Дар хеш орамид

Дар огуши ту

Ду зулфи туро ман ғазал мекунам
Туро бо ғазал дар бағал мекунам
Ду чашми чу ҳавзи зулоли туро
Ба иксири буса асал мекунам
Лабонат қасида ба девони шеър
Ки тақлиди Шайхи ачал мекунам
Дар оғуши ту паноҳ мебарам —
Ба ҳарфи нигоҳат амал мекунам.

Барои набераам Илоха

Эй чонамози чашми ман, биё
Меҳроби рози чашми ман, биё
Эй Каъбаи шукуфтани гули
Рамзи ниёзи чашми ман, биё
Дар куҳи сури Тури орзу
Чун дилнавози чашми ман,биё
Рақси фаришта мекунй маҳин
Ҳамбози сози чашми ман, биё
По мегузорй чун парй ба ноз
Эй нози нози чашми ман, биё
Байту таронаву қасидайи
Зебо, баёзи чашми ман, биё!

Ману ту

То ту ҳастиву ғазал ҳаст, ману ту ҳастем,
Ишқро азму чадал ҳаст,ману ту ҳастем.
То вафо ҳасту чафо ҳаст ва дар ин водй,
Шеваи рузи азал ҳаст,ману ту ҳастем.
То дар ин майкадаи ишқ зи шуру мастй,
Бо туам қасди бағал ҳаст,ману ту ҳастем.
То дар он бусагаҳи ҳамчу анори руят,
Шаҳди ангуру асал ҳаст,ману ту ҳастем.
То дар ин зистгаҳи булъачаби одамизод,
Сояи теғи ачал ҳаст, ману ту ҳастем.

Эй чашма

Чони ману чони ту қарин, эй чашма

Мову ту ғариби ин замин, эй чашма

Мо зодаи куҳему фирорй аз у

Аз модари худ гушанишин,эй чашма

Дар ҳасрати хонаи падар месузем,

Ожанги чудойи дар чабин,эй чашма

Ойинаи андуҳи мани чун хоҳар

Бо ҳастии ман шуда ачин,эй чашма

Умрест, ки саргузашти мо мехонй,

Бо нолаю бо савти ҳазин,эй чашма

То гардиши моҳу шамс бошад, бошй

Дар ҳалқаи куҳ чун нигин,эй чашма

Озодй

Ман фардоро дар чашмонам ҳифз кардаам
Бо эътимод биё,
Дар ин қоб асир шав
Ва…
Озодиро бубин!!!

Даъват

Аз ин мурдобаки руёй берун о
Ки дарёи дили ман интизори туст.
Биёву ғарқ шав,
эй моҳии тилло
Ки ман бо ту
Шавем дар «мо»и мо танҳо.

Рузи нав

Дар паси пардаи ғубори ойина
Танҳоиям аз ман мегурехт
Ва ман фирор мекардам аз худ

Дар бунбастҳои ғурубини кучаҳо
Суроғи он содаро мегирифтам
Ки дубора ба мурчагон нон диҳад
Ва роҳи обро ба лонаҳои онҳо бибандад

Аз осмони дидагонам
Турнаҳо бесадо рафтанд.
Об ба боғи падар нарасид,
Чоруб аз дасти модар афтод
Ман дар боғе хушкида ва ҳавлии нимаруфта
Ҳамчунон суроғи худро мегирам.
…
Садои гунчишке хонаро пур кард,
Чоруби болаш ғубори ойинаро руфт:
Падарам даст ба дуо бардошт
Модарам орд ба роҳам пошид …
Ман давоми онҳоям
ва ба рузи нав салом додам.

Хуршед медамад

Аз пушти куҳҳои барчаста мисли мавч
Хуршед медамад,
То деги вожгуни осмон
Аз нур пур шавад.

Беҳуда медамад хуршеди бехабар
Сарпуши деги осмонро
Зулмат рабудааст.

Гуруби эхсосот

Вақте ки шоми ҳичобй
Дар пайкари шаҳр мепечид
Ман эҳсосотамро медидам
Ки
Бо боли шикаста
Ва дар ниқоби тираи гарду ғубори Каҳкашони зиндагй
Дигар дар нигини пайкари ман
Он гавҳари шабафруз набуданд

Аз ин пас

Осмон дар оби дарё хушк буд
Абрҳо — гарду ғубори чодаҳои интизор
Шамси дар ҳоли ғуруб —
Ойинаи чашмони чор

Ашки ман дар пуштаи хоки падар
оташ гирифт,
Дуди оҳ аз турбати модар
чаҳонро тира кард
Ман даруни чисми худ мадфун шудам,
Сояе аз ман даруни растаҳо лангар бизад.

Осмони хушк аз дарё раҳид
Офтоб шуд нопадид,
Зери ин гардуни пир
Баҳр шуд ҳамчун кавир
Абру боронро аз ин пас
Кас надид…

Хотироти ташна

Дар канори кучаи урёни тобистони гарм
Хотироти ташнаам
Чуёи чоми ёди туст.

Эй бону

Лабханди ту бедор кард
Дар ман чавонии маро
Ними нигохат ру намуд
Ишки нихонии маро

Ох эй зан, эй бонуи ман
Оташ задй бар пайкарам
Мехониву мерониам
Бошам?Ва ё ки бигзарам?

Лабхои масти бусаат
Бар суи ту мехонадам
Аммо камони абруят
Бо маъние меронадам

Харфу хичоям лухт шуд
Аз хандаи лабхои ту
Худро хаёлй мебарам
Бар хилвати шабхои ту

Манро магу бегонае
Эй хамдили дерин, биё
Бо нардбони ишки ман
Аз кибри худ пойин биё!

Имруз

Дар имтидоди як шаби бехобии дигар
Вакте ки пушти лаби рузе чадид сабз мешуд
Аз торхои нахустини нури хуршед
Махкам гирифтам
То имруз
Дар хиёбонхои хокии сарнавишт
Садди рoхи дигарон набошам.

Гуруб

Чу домани гуруб ранг мешавад,
«Дилам барои худам танг мешавад».
Зи марги рузи дигар аз хисоби умр
Нафас ба ханчара шаранг мешавад.
Фишор мехурам ба зери бори гам,
Cаманди эътимод ланг мешавад.
Магар манам, ки ин манам ва ё на ман?
Миёни руху чисм чанг мешавад.
Хавои бехудй зи худ маро барад,
Равони ман хумори банг мешавад.
Вале зи бодаи дигар даруни ман,
Шаголи пири дил паланг мешавад.
***
Мисраъ аз устод М. Бахманй.

Ханда кун ( Барои писарам Фирдавс )

Эй кудаки хандони ман,

Эй чони чони чони ман,

Ханда кун пурғулғула!

Ханда кун пурғулғула!

Ханда кун, то ин замин хандон шавад,

Ханда кун, то зандагй осон шавад,

Ханда кун, то ки чавонтар чон шавад,

Ханда кун пурғулғула!

Ханда кун, то одамй беғам шавад,

Ханда кун, то дарду мотам кам шавад,

Ханда кун, бар шодй шодй зам шавад,

Ханда кун пурғулғула!

Ханда кун, то ханда бошад човидон,

Ханда кун, бе гард монад осмон,

Ханда кун, то бахт хандад ҳар замон,

Ханда кун пурғулғула!

Ханда кун пурғулғула!

10 марти соли 1986.

Афғонистон, Мазори Шариф

Теша ва реша

Вакте ки теша
Дар реша орамид,
Беди бахтбаргашта
чун нек назар кард,
Дар дастаи он
Шохи шикастаи худро шинохт

Истгоxи зиндагй

Истгоxи зиндагй
Хар бахор
Дар истгохи зиндагй
Интизорам:
-Кош имсол
Дар рикоби абрхои нукрайи
Боз ояд модарам
Буқчае дар даст шоду бо нишот
Биншинад дар гушаи кат.
Бачахоям хамчу чуча
Даври домонаш ба хам даъво кунаанд,
Хар яке гуяд:
-Буқча моли ман

…

Истгохи зиндагй
Хилват асту холй,
Аммо
Чашм бар рохам ,ки
шояд дар катори турнахо
Мерасад аз рах падар
Кулабораш пур зи нони ширмол,
Себу зардолуи бозори Хучанд,
Пиставу хам каллаканд.
Мепарем чун шахпарак бар суи у
Буса мегирем зи дасту руи у
-Хадяам те,
-Хадяам те.

…

Абр омад,
Корвони турнахо бигзашту рафт,
Обхо дар чуйхо чорй шуданд,
Сар кашиданд сабзахо аз калби хок,
Сад дарего!
Модарам пайдо нашуд,
Аз падар хам на нишону на хабар.
Ман хамегуям ба худ:
Аз катор чо мондаанд,
Боз хам парвоз кансел шуд.

…

Хамчунон дар истгохи зиндагй
Чашм бар рохам.
То ки рузе мерасад аз раҳ қатори холие
Мебарад бо хеш манро.
Истгоxи зиндагй

Симфониёи бахор

Боз борон
Руйи боми хонаҳо даф мезанад
Беди мачнун
Баргҳои шуста дар даст
Бо насим каф мезанад.

Мову ту дар зери чатр
Даргурез аз сардии рузи баҳор
Шокири ин ҳадяҳои Кирдугор
Рафтаем дар чисми ҳамдигар фуру
Бо нигоҳи чашмҳо дар гуфтугу.
Набзҳомон чуфт бо ҳам
Қалбҳомон ҳамсадо,
Гарм мепечад нафасҳомон
Чу гулҳо дар фазо.
Эй хушо ин синапайванд,
Эй хушо симфониё!

Симфониёи бахор

Хонатакконй

Хонатакконй чй зебо аст
Вакте хонаро
Мешавад осон
Бо чоруб пок кард
Дур андохт харчй хоку хокруба
Лек,
Аммо,
…
Хонахои калбхоро низ бояд пок кард
Аз губори кинахо,
То ки рузу моху соли мо
Баъд аз ин
Соф бошанд,
Соф, чун ойинахо!

Хонатакконй

Харфхо

Хастаам ман аз ниқоби ҳарфҳо
Аз уболу аз савоби ҳарфҳо
Ин хама шабхои бехобии ман
Сахнае аз печу тоби ҳарфҳо
Зарбаҳои қалби ман дар синаам
Як танин аз изтироби ҳарфҳо
Мешавад дар пайкари ман зилзила
Лаҳза-лаҳза аз шитоби ҳарфҳо
Дар нигоҳам ҳарфҳо дар гуфтугу
Дар сукутам, инқилоби ҳарфҳо
Бим дорам, окибат аз ин чахон
Меравам ман дар рикоби ҳарфҳо

Харфхо

Зулолро дуруд

Зулолро дуруд
Ба аҳли дил, камолро дуруд
Чаҳони шоирй сафои дигаре гиирфт
Ба руҳи шеъри порсй, нумуи болро дуруд
Кунун уручи тоза мекунад ба Каҳкашон фасоҳати каломи мо
Қасида, маснавй, ғазал…бигу, ки аҳли ҳолро дуруд
Ва нойи Мавлавй навои дигаре гирифт
Ки Шамси безаволро дуруд
Зулолро дуруд