Ту як далели ин ҳама бедории манӣ,
Дарди ҳамеша, хотираи пории манӣ.
Гуфтӣ ба шаҳри ишқ ман муншии туам,
Бояд бидонӣ омили бекории манӣ.
Шабҳо ба ҷои хоб дар чашми ман туӣ,
Ҳатто даруни соати девории манӣ.
Дар рақси шухи пардаҳо,дар қоби панҷара,
Тасвири соярушане аз хории манӣ.
Гаҳ бо сигор ғуссаи бехобӣ мекушам,
Хуршеди рафта, муждаи бедории манӣ.
Дил кандам аз ту, аз ҳама, то дил барам бувад
Ғофил аз он ки муҷиби дилдории манӣ
تو یک دلیل این همه بیداری منی
درد همیشه، خاطره پاری منی
گفتی به شهر عشق من منشی توام
باید بدانی عامل بیکاری منی
شب ها به جای خواب در چشم من توی
حتی درون ساعت دیواری منی
در رقص شوخ پرده ها در قاب پنجره
تصویرسایه روشنی از خاری منی
گه بل سیگار غصه بی خوابى را کشم
خورشید رفته، مژده بیداری منی
دل کندم ازتو، از همه تا دل برم بود
غافل از آن که موجب دلداری منی
Filed under: Газал, Газали Хучаста, بی خوابی Бехобӣ | Leave a comment »