Рафтам зи барат нолон-رفتم ز برت نالان

«Рафтам зи барат нолон, эй дуст Худо хофиз
Бо калби пур аз армон, эй дуст Худо хофиз»

Чил руз канори хам мо дур будем аз гам
Биме набуд аз хичрон, эй дуст Худо хофиз

Шабхои бихиштиро дар хонаи хам хуфтем
Бо калбу лаби хандон, эй дуст Худо хофиз

Чойи буду килюн буд, хурмолуи чун хун буд
Бо савти хуши борон, эй дуст Худо хофиз

Гах Маснавии мавло, гах Хофизу гах Мирзо
Гах шоду гахе гирён, эй дуст Худо хофиз

Дасти ту ба дастам буд, чашми ту ба касдам буд
Холо шудаи пинхон, эй дуст Худо хофиз
—————————————————
«رفتم ز برت نالان ای دوست خدا حافظ
با قلب پر از ارمان ای دوست خدا حافظ»

چل روز کنار هم ما دور بُدیم از غم
بیمی نبود از هجران ای دوست خدا حافظ

شبهای بهشتی را در خانه ی هم خفتیم
با قلب و لب خندان ای دوست خدا حافظ

چایی بود و قلیون بود، خرمالوی چون خون بود
با صوت خوش باران ای دوست خدا حافظ

گه مثنوی مولا، گه حافظ و گه میرزا
گه شاد و گهی گریان ای دوست خدا حافظ

دست تو به دستم بود، چشم تو به قصدم بود
حالا شده ای پنهان ای دوست خدا حافظ